Edytujesz „Nick”

Sarkazm, pesymizm i egocentryczny cynizm uczyniły z Nicka prawdopodobnie jedną z najbardziej wrogich postaci w serii. Praktycznie każdy kto go spotyka zauważa te cechy i skrycie bądź otwarcie nie lubi go. Jego osobowość powoduje, że niechętnie integruje się z grupą. Na przykład, na początku mówi innym żeby nie zawracać sobie głowy jego imieniem bo nie planuje z nimi długo pozostać. Duży wpływ miała na niego jego brutalna, kryminalna przeszłość, kiedy to na przykład dostał zakaz posiadania broni palnej, ale też nauczył się świetnie władać [[Apteczka (L4D)|Apteczkami]], a kiedy jest ciężko ranny wspomina „Sporo minęło od kiedy czułem się tak źle” („It's been a long time since I felt this bad”). Nick posiada również makabryczne wspomnienia którymi dzieli się od czasu do czasu; włączając w to trudności w zmywaniu kawałków mózgów i krwi z garniturów i ubrań ślubnych. Po każdej z historyjek dopowiada „... nie pytaj skąd to wiem” („...don't ask how I know that”). Nick mówi z bostońskim, inteligentno–męskim akcentem, który potwierdza to iż miał mroczną przeszłość, nasyconą dużą dawką przemocy. Nie mniej jednak podczas postępów w grze Nick doświadcza umiejętności swoich kolegów, przez co zaczyna  ostrzegać ich  o nadchodzącym zagrożeniu, staje się im coraz bardziej ufny i mimo iż nigdy nie przestaje być egoistyczny i samolubny, są znaki że jest bardziej czuły niż się na pierwszy rzut oka wydaje.

*[[Coach]]: Nick i Coach zaczepiają się nawzajem (tak jak [[Francis]] i [[Bill]]). Nick drwi z Coacha i naśmiewa się z jego wagi, ale nie będzie wahał się go pochwalić gdy ten zrobi coś pożytecznego, na przykład zabije Specjalnego Zarażonego. Wydaje się respektować Coacha jako przypuszczalnego lidera grupy, mimo to jest pierwszym do skarcenia bądź wyśmiania propozycji Coacha do dalszego planu działania. Nick ripostuje gdy naprawdę wkurzy Coacha a Coach szybko próbuje zmusić Nicka do zamknięcia się. Ich kłótnia zawsze kończy się na słowach, gdyż uważają że są sobie potrzebni do przeżycia. Gdy Nick widzi ciało Coach’a, będzie smutny i powie: „Byłeś człowiekiem rodem z piekła, Coach” („You were a hell of a man, Coach”) albo „Będzie mi ciebie brakowało” („I'll miss ya”).

*[[Ellis]]: Nick lekko szanuje Ellisa lecz stale się z niego nabija, również z jego optymistycznego nastawienia i wyglądu, często sugerując że Ellis jest typowym uśmiechniętym wieśniakiem, w porównaniu z jego wyrafinowanym, życiowym doświadczeniem. W skrajnych wypadkach, na przykład gdy Ellis jest ciężko ranny, próbuje przekonać drużynę by go zostawić. Jednak szacunek Nicka do Ellisa rośnie wraz z postępami w rozgrywce; na przykład po ucieczce z [[W centrum zarazy|Dead Center]] i po rozpoczęciu kampani [[Karnawał śmierci]], Nick raczej pochwali Ellisa niż wróci do dawnych zwyczajów. Nick celowo naśmiewa się z [[Jimmy Gibs Junior|Jimmy'ego Gibsa Juniora]], wiedząc, że ten jest uwielbiany przez Coacha i Ellisa. Czasami jednak Nick zmienia swoje nastawienie, pytając Ellisa czy [[Midnight Riders]], to fajna kapela. Jednakże kiedy Ellis umrze, Nick może wciąż mieć negatywne nastawienie, ale kiedy Ellis i Nick zostają sami, Nick podnosi Ellisa na duchu mówiąc: „Ellis, pamiętasz wszystko co o tobie mówiłem? Żartowałem” („Hey Ellis, all that stuff I said about you? I was kidding”). Ellis zdaje się nie być zrażony opowieściami Nicka, chociaż gdy Nick zabije Specjalnego Zarażonego, Ellis zapyta ponuro: „Dlaczego mnie nie dziwi, że dobrze strzelasz?” („Why does it not surprise me that you're good with a gun?”). Podczas kampanii [[Karnawał śmierci]], Nick będzie próbować stać się lepszym kolegą. Na przykład gdy Ellis mówi o swoich ulubionych kolejkach, Nick czasem powie: „Szkoda, że się teraz nie przejedziemy”(„So bad, we can’t ride it now”).

Nick może przeprosić Oryginalnych Ocalałych (Louisa, Francisa i Zoey) za swoje niestosowne zachowanie, dzięki czemu ostrzegą go przed zbliżającą się Hordą i pożegnają się na samym końcu, życząc powodzenia w dotarciu do Nowego Orleanu.