Cytadela
Strona działa w trybie archiwalnym. Jest tylko do odczytu!
Cytadele - są wielkimi strukturami przypominającymi masywny, metaliczny i nieposiadający szczególnych cech drapacz chmur, którego wysokość to 3072 metry (nie licząc części podziemnej).
Konstrukcja
Cytadela City 17 jest w dużej części zmechanizowana. Wiele jej części jest ruchomych, co pozwala na wysyłanie do akcji dużych ilości jednostek powietrznych, jak skanery, czy helikoptery szturmowe. W Episode One Cytadela ulega poteznej ekspozni wynikajacej z przegrzania rdzenia. W wyniku eksplozji cytadela ulega zniszczeniu a miasto przypomina Hiroshime.
Cytadele, a przynajmniej obiekt stojący w City 17, mają dwa stany, które może przybrać budynek w zależności od sytuacji. Pierwszy z nich można nazwać stanem uśpienia, w którym wieże przebywają najprawdopodobniej przez większość czasu, gdy Kombinatowi nic nie zagraża. Cytadela City 17 przechodzi w ten stan również podczas akcji gry Half-Life 2: Episode One. Stan uśpiony Cytadeli rozpoznać można patrząc na budynek - z jego prawej strony dostrzec można szereg żebrowatych struktur, które powstają po lekkim wsunięciu płyt pancerza zewnętrznego pod pancerz wewnętrzny. Krótko po "pobycie" Gordona Freemana w biurze Wallace'a Breena (w trakcie nieudanej próby teleportacji z laboratorium doktora Kleinera) Cytadela przechodzi w stan gotowości.
Zmianę stanu Cytadeli City 17 zauważyć można w momencie, kiedy Barney Calhoun przekazuje Gordonowi łom. Stwierdza: "Nigdy nie widziałem jej takiej podświetlonej". Wewnętrzne płaty pancerza przesuwają się w głąb i w górę struktury, ukazując cztery zestawy "żeber", czemu towarzyszy głośny alarm, słyszalny w całym mieście. Leżąca po lewej mniejsza (właściwie ledwo widoczna) sekcja płyt pancerza Cytadeli przesuwa się nieco w dół wieży, zaś całość konstrukcji pozostaje w takim stanie przez całą resztę gry.
Jak podaje książka Raising the Bar, gdy Kombinat dostarczył na Ziemię swoją Cytadelę, z miasta znikły całe zespoły zabudowy. Wspomina o tym co nieco doktor Breen, gdy gracz ma szansę usłyszeć go po raz pierwszy - "Cytadela została w całości dana nam przez naszych Dobroczyńców Kombinat".
Jest osadzona w szerokiej rozpadlinie, ze ścian której wystają poszarpane ujścia akweduktów i skrawki nowszych rur ściekowych; na dnie rozpadliny można również zobaczyć samochody, które zdążyły zamienić się w złom. Całość wygląda tak, jakby Cytadela została z wielką siłą wbita w ziemię. Sama konstrukcja otoczona jest ruchomymi ścianami, ścierającymi otaczający budowlę materiał, co uniemożliwia wejście do budynku z ulic. Na dole Cytadeli znaleźć można również maszyny, nieustannie uderzające w ziemię - ich przeznaczenie jest nieznane. Cytadele istnieją również poza Ziemią, co widać choćby przez portal prowadzący na inną planetę, który doktor Breen ma zamiar przekroczyć w trakcie jednej z finałowych scen gry.
Niższe poziomy
Podczas pierwszych kilku rozdziałów gry Half-Life 2: Episode One gracz ma szansę dość dobrze poznać dolne poziomy Cytadeli z miasta City 17. Pomieszczenia dolnych części struktury wyglądem przypominają jej wyższe partie, lecz nie są w nich umiejscowione fabryki wojenne, czy produkcja materiałów syntetycznych. Podczas wspomnianych wcześniej momentów gry, Cytadela jest wysoce niestabilna - ze ścian sączy się pomarańczowa poświata (która podczas normalnego stanu struktury jest niebieska), w korytarzach pojawia się ogień, a z góry spadają pozostałości wyższych poziomów.
Na niższych poziomach Cytadeli znajduje się komora ewakuacyjna. Pomieszczenie to różni się znacząco od innych, pulsując dziwnym czerwonym światłem, kontrastującym z pomarańczową lub niebieską poświatą reszty konstrukcji. Pomieszczenie zdaje się służyć jako droga ucieczki, gdyby Doradcom Kombinatu przebywającym w Cytadeli groziło większe niebezpieczeństwo. Kapsuły ratunkowe przeznaczone dla Doradców umieszczone są pod podłogą, a w czasie przygotowań do dokowania, przed wprowadzeniem na pochylnię przesuwają się kanałami.
Podążając dalej w dół Cytadeli dochodzi się do jej rdzenia, który osiągalny jest tylko po podróży kilkanaście pięter w dół windą. Dostępu do pomieszczenia, w którym znajduje się rdzeń bronią grodzie, opatrzone międzynarodowo przyjętym znakiem radioaktywności. Nad rdzeniem umieszczone jest pomieszczenie kontrolne, z którego rozciąga się widok na rdzeń i z którego można zjechać do rdzenia centralną windą. Po drugiej stronie komory rdzenia znajdują się trzy pomieszczenia, które mają za zadanie stabilizację układu, gdy rdzeń generuje zbyt wielkie ilości energii. Maszyny umieszczone w tych trzech pomieszczeniach stanowią potrójny system zabezpieczający, który ma zapewnić, że natężenie ciemnej energii w obrębie rdzenia jest utrzymane w bezpiecznych granicach. Bezpośrednio do rdzenia przylega stacja kolejowa, gdzie prawdopodobnie wyładowywane są transporty Kombinatu. Ta część cytadeli leży około kilometra pod ziemią.
Środkowe poziomy
Wewnątrz Cytadeli można znaleźć bogactwo technologii Kombinatu - niezliczone generatory, pola siłowe, pola dezintegracji materii, windy i platformy przeczące zasadom grawitacji, czy wielkie rury przenoszące płyny niewiadomego pochodzenia i przeznaczenia. W Cytadeli najbardziej widoczna jest myśl architektoniczna Kombinatu. Całość budynku wykonana jest z tego samego czarnoniebieskiego metalu, podobnie jak wszystkie pozostały struktury wznoszone przez Kombinat. Broń wszystkich "gości" budynku rutynowo jest im odbierana w odpowiednio przygotowanych polach konfiskacyjnych.
Do i od Cytadeli prowadzą połączenia kolejowe, które znaleźć można również wewnątrz budowli. Są one wykorzystywane przez Razor trains do przewożenia towarów. W dużej części są to świeże dostawy Tropicieli z kompleksu Nova Prospect. Są dostarczani w swoistych "kokonach", dla których Cytadela wyposażona jest w odpowiednio duży system transportu. Zadania typu obsługi prostych paneli, czy naprawa uszkodzonych urządzeń i jednostek Kombinatu przeprowadzane są właśnie przez Tropicieli, pracujących pod ciągłą kontrolą personelu Nadzoru, lub skanerów miejskich.